bu fakire misafir olursan….
-Sultanım, askerler eti yerken kemikleri k’ırmasınlar, diyerek tenbihde bulundu. Kazanlarda etler pişirildi ve gaziler davet edilerek kemiklerin k’ırılmaması bir daha tenbihlendi. Nöbet nöbet sofralara oturuldu. Bütün ordu doyuncaya kadar koyunlardan yemelerine rağmen bu dört koyunun etlerini bitiremediler. Sonra çoban, kemikleri bir araya getirerek dua etti. Askerler “Âmin” dediler. Koyunlar Allah Tela’nın izniyle dirildiler ve sürüye tekrar katıldılar. Sadece koyunlardan biri topallıyordu. Olanlara herkes şaşırmıştı. Yavuz Sultan Selim Han, çobana:– Bu niçin t’opallıyor? diye sorunca çoban: – Bir kemiği n’oksan olduğu için, dedi. Bunun üzerine Sultan Selim Han, sakladığı aşık kemiğini çıkardı ve: -Baba! Sizi denemek istemiştim. Kamil bir veli olduğunuz anlaşıldı. K’usurumuz affola. Bizi dualarınızdan eksik etme, diye rica etti.Çoban da: – Allah Teala’nın yardımı senin üzerindedir. Alemlere rahmet olarak gönderilen sevgili ve şerefli Peygamber Efendimiz ve sahabeleri senin yanındadırlar. Merak etme, zafer senin olacak, m2uzaffer olarak döneceksin, dedi. Kaynak: Büyük Veli Yavuz Sultan Selim, Rahmi Serin, Pamuk Yayıncılık, 2003