Bir günü daha bu şekilde geçirdik. Akşam oldu bir tas çorba, bayat ekmek ve su ile iftarımızı yaptık. İftardan kısa bir süre sonra annem kardeşlerimi uyuttu ve bana da uyumamı söyleyip odasına çekildi. Ben de yatağıma girdim ama gözüme uyku girmiyordu, açlığımdan veya yaşadığımız sıkıntılardan daha çok annemin durumunu merak etmiştim. Yatağımdan çıktım yavaş yavaş annemin yattığı odanın kapısına doğru yürüdüm. Annemin odasından bir ses geliyordu, ama anlaşılmıyordu, kapıya biraz daha yaklaştım.Bu ses annemin sesiydi. Annem bir yandan ağlıyor, bir yandan da Rabbim sen yardım et diye dua ediyordu. Yatağa gömülmüş üzerine battaniyesini örtmüş, biz duymayalım diye battaniyesinin altında hem ağlıyor hem dua ediyordu. Annemin hıçkırıkları ile ettiği dualar bir birine o kadar karışmıştı ki ne dediğini, ne diye dua ettiğini anlamakta zorlanıyordum. Kapıda donup kalmıştım, ne bir adım ileri gidebiliyor ne de bir adım geri adım atamıyordum. Son bir yılda birçok sıkıntı yaşamıştık, ama bu durum duygularımı alt üst etmiştim. O an gözümün önünden eski hayatımız bir şerit gibi geçti, babamın her akşam elinde poşetlerle eve gelişini sanki tekrar tekrar yaşadım. 18 yaşındayım ilk defa annemi ağlarken görüyordum.Annem çok dirayetli bir kadındı, bir yıldır yaşadığımız onca sıkıntıya rağmen saçını süpürge edip bize hiçbir şeyi yansıtmamak için başkalarının evlerine temizliğe gitmekten bile hiç çekinmemişti. Annemi bu şekilde görmek, yüreğimi sızlatmıştı. Kapıda ne kadar bekledim hatırlamıyorum, bir elin bana dokunması ile irkildim ve kendime geldim.(DEVAMINI OKUMAK İÇİN RESİM ÜZERİNE TIKLAYARAK DİĞER SAYFAYA GEÇİŞ YAPABİLİRSİNİZ)
Bilgi: Klavye yön tuşlarını kullanarak galeri resimleri arasında geçiş yapabilirsiniz.
